This that these those

Zaimki wskazujące odgrywają istotną rolę w gramatyce angielskiej, umożliwiając precyzyjne określenie przedmiotów lub osób, o których mowa. „This” i „these” odnoszą się do rzeczy lub ludzi znajdujących się blisko mówiącego, przy czym pierwszy używany jest dla liczby pojedynczej, a drugi dla mnogiej. Natomiast „that” oraz „those” stosuje się do obiektów lub osób położonych dalej – podobnie pierwszy z nich dotyczy liczby pojedynczej, a drugi mnogiej.

Wybór odpowiedniego zaimka zależy od dystansu dzielącego mówiącego od przedmiotu albo osoby, zarówno fizycznego, jak i czasowego. Na przykład „this book” odnosi się do książki znajdującej się w pobliżu, podczas gdy „that book” wskazuje na tę bardziej oddaloną.

Warto zwrócić uwagę na to, że te zaimki mogą również odnosić się do czasu. „This morning” sugeruje obecny czas lub niedawną przeszłość, natomiast „that day” odnosi się do momentu bardziej oddalonego.

Poprawne stosowanie form liczby pojedynczej („this”, „that”) oraz mnogiej („these”, „those”) jest kluczowe dla właściwej konstrukcji zdań i precyzji komunikatu. Dzięki nim łatwo możemy wskazać konkretne osoby czy przedmioty oraz wyrażać relacje przestrzenne i czasowe w języku angielskim.

Co to są zaimki wskazujące?

Zaimki wskazujące to wyrazy, które pomagają zidentyfikować konkretne osoby lub rzeczy. W języku angielskim do tej grupy należą:

„this” – odnosi się do jednego bliskiego przedmiotu,
„these” – używamy dla kilku takich obiektów,
„that” – wskazuje na pojedynczą rzecz oddaloną od nas,
„those” – odnosi się do wielu obiektów znajdujących się w większej odległości.

Służą one do określania bliskości obiektu względem mówiącego i liczby przedmiotów.

Różnice między this, that, these, those

Różnice między zaimkami wskazującymi „this”, „that”, „these” i „those” polegają głównie na ich zastosowaniu w kontekście bliskości fizycznej, czasowej oraz liczby.

zaimka „this” używamy, gdy mówimy o jednym przedmiocie znajdującym się blisko nas zarówno w przestrzeni, jak i czasie, np. „This is my book.”,
zaimek „that” odnosi się do pojedynczego obiektu oddalonego, jak w zdaniu: „That is my car.”,
„these” stosujemy dla wielu przedmiotów, które są blisko mówiącego, np. „These are my keys.”,
zaimek „those” odnosi się do kilku obiektów znajdujących się dalej, jak w przykładzie: „Those are my shoes”.

Dokładne rozróżnianie tych zaimków jest kluczowe dla poprawnego wyrażania relacji przestrzennych i czasowych po angielsku. Dzięki właściwemu wyborowi można precyzyjnie przekazać informacje o lokalizacji obiektów lub osób względem siebie oraz osoby mówiącej.

Użycie This, That, These, Those

Zaimki wskazujące, takie jak „this”, „that”, „these” i „those”, pełnią istotną funkcję w komunikacji, pomagając precyzować, o kim lub o czym mówimy. W języku angielskim ich zastosowanie zależy od tego, jak blisko nas fizycznie lub czasowo znajduje się obiekt lub osoba, do której się odnosimy. Są one nieocenione na co dzień, a ich prawidłowe użycie ułatwia zrozumienie intencji rozmówcy.

Zaimki „this” i „these” stosujemy do osób lub przedmiotów znajdujących się w bezpośrednim otoczeniu mówiącego. Na przykład możemy powiedzieć: „This is my cat” (To jest mój kot) dla liczby pojedynczej albo „These are my cats” (To są moje koty) dla liczby mnogiej. Natomiast zaimki „that” i „those” służą do opisywania rzeczy lub ludzi położonych dalej: np. „That is your dog” (Tamto jest twój pies) czy też „Those are your dogs” (Tamte to twoje psy).

Fizyczna bliskość dotyczy dystansu między mówiącym a wspomnianym obiektem czy osobą w zdaniu. Z kolei bliskość czasowa wiąże się z trwaniem czynności bądź sytuacji – im bardziej zbliżone do teraźniejszości wydarzenie, tym częściej używamy „this” i „these”. W przypadku zdarzeń minionych lub bardziej oddalonych preferowane są „that” i „those”.

Przykłady użycia zaimków wskazujących występują w różnorodnych kontekstach:

od prostych stwierdzeń dotyczących posiadania („This is my phone”),
po bardziej skomplikowane opisy przeszłych doświadczeń („That was an incredible journey”).

Znajomość zasad ich używania pozwala na skuteczne komunikowanie się oraz dokładne wyrażanie swoich myśli po angielsku.

Jak używać zaimków wskazujących w zdaniach angielskich?

W języku angielskim zaimki wskazujące pełnią istotną funkcję w precyzowaniu, o kim lub o czym mówimy. „This” i „these” służą do opisywania przedmiotów czy osób znajdujących się w naszej bliskości. Na przykład: „This is my book”, gdzie „this” odnosi się do książki leżącej tuż obok nas. W liczbie mnogiej stosujemy formę „these”, jak w zdaniu: „These are my friends”.

Zaimki „that” i „those” odnoszą się do rzeczy lub osób położonych dalej od nas. Przykładowo: „That is your book”, gdzie użycie „that” wskazuje na bardziej oddalony przedmiot. Dla liczby mnogiej mamy odpowiednik w postaci „those”, co można zauważyć w zdaniu: „Those are your friends”. Umiejętne posługiwanie się tymi zaimkami pozwala dokładnie określić przestrzenne relacje między mówcą a opisywanym obiektem czy osobą.

Bliskość fizyczna i czasowa a wybór zaimka

Wybór odpowiedniego zaimka wskazującego, takiego jak „this”, „that”, „these” czy „those”, zależy od tego, jak blisko lub daleko znajdują się przedmioty czy osoby, o których mówimy, zarówno w sensie fizycznym, jak i czasowym. Gdy coś jest blisko nas i dzieje się teraz, wybieramy „this” dla pojedynczego obiektu albo „these” dla wielu.

Przykładowo, jeśli stoimy przy stole z książką, możemy powiedzieć: „This book is interesting”.

Natomiast gdy mówimy o czymś bardziej oddalonym – zarówno w przestrzeni, jak i w czasie – stosujemy „that” dla jednego przedmiotu lub „those” dla kilku. Dla przykładu, spoglądając na stoły po drugiej stronie sali, powiemy: „Those tables are reserved”.

Zaimki te służą do precyzyjnego określania kontekstu przestrzennego i czasowego wypowiedzi. Dzięki nim język angielski pozwala wyraźnie rozróżniać elementy bliższe od tych dalszych, co jest niezbędne dla dokładnej komunikacji.

Przykłady użycia this, that, these, those

Przykłady użycia zaimków wskazujących stają się bardziej zrozumiałe, gdy analizujemy konkretne zdania. Na przykład, zdanie „To jest mój długopis” sugeruje bliskość przedmiotu. Natomiast „Tamto jest twój samochód” odnosi się do czegoś położonego dalej. W formie mnogiej mamy:

„to są moje buty”, co wskazuje na obiekty znajdujące się blisko,
„tamte to twoje książki”, odnoszące się do tych oddalonych.

W bardziej złożonych sytuacjach przydatne są zdania takie jak „Ten mężczyzna ma długie czarne włosy” czy „Tamte samochody na ulicy jadą bardzo szybko”. Ułatwiają one zrozumienie zaimków w kontekście fizycznej odległości, czasu lub emocjonalnego dystansu.

Praktyczne Zastosowanie This, That, These, Those

Zaimki wskazujące, takie jak „this”, „that”, „these” i „those”, pełnią istotną funkcję w języku angielskim, pomagając lokalizować przedmioty i osoby w rozmowie. Gdy chcesz zwrócić uwagę na coś bliskiego, sięgnij po „this” lub „these”. Na przykład: „This is my book.” Z kolei, jeśli odnosisz się do czegoś bardziej oddalonego, użyj „that” lub „those”: „Those are my friends.”

Idiomy często wykorzystują te zaimki, co dodaje im bogactwa znaczeniowego. Wyrażenie ’this and that’ może odnosić się do różnorodnych tematów czy codziennych spraw. Często pojawia się w nieformalnych rozmowach jako określenie dla rozmaitych drobnostek.

Ćwiczenia z zastosowaniem zaimków wskazujących są pomocne w ich przyswajaniu. Można tworzyć zdania opisujące obiekty znajdujące się na różnych dystansach lub w odmiennych czasach. Przykłady obejmują:

this pen is mine (ta długopis jest moja),
that car is fast (tamten samochód jest szybki),
these apples are fresh (te jabłka są świeże),
those trees are tall (tamte drzewa są wysokie).

Regularne praktykowanie zwiększa dokładność i pewność używania tych zaimków na co dzień.

Wskazywanie przedmiotów i osób

Zaimki wskazujące, takie jak „this,” „that,” „these” i „those,” pełnią istotną funkcję w komunikacji, umożliwiając precyzyjne identyfikowanie obiektów i osób. Na przykład zaimek „this” odnosi się do czegoś znajdującego się blisko rozmówcy, co ilustruje zdanie: „This is my pen” (To jest mój długopis). Natomiast użycie „that” wskazuje na coś lub kogoś położonego dalej, jak w przypadku: „That is your book” (Tamta to twoja książka).

Podobne zasady działają również w liczbie mnogiej. Zaimki takie jak „these” i „those” pozwalają na rozróżnienie zarówno ilości, jak i odległości. Kiedy mówimy o kilku osobach w naszym pobliżu, możemy powiedzieć: „These are my friends” (Ci to moi przyjaciele). Jeśli natomiast osoby te znajdują się dalej, użyjemy zdania: „Those are my friends over there” (Tamci to moi przyjaciele tam).

Zaimki wskazujące nie tylko organizują przestrzeń rozmowy, ale także pomagają wyrażać emocjonalne związki z przedmiotami lub ludźmi. Dzięki nim możemy efektywnie przyciągać uwagę odbiorców i klarownie przekazywać informacje o otoczeniu.

Wyrażenia idiomatyczne z this, that, these, those

Idiomy z zaimkami wskazującymi, takimi jak „this,” „that,” „these” i „those,” odgrywają istotną rolę w języku angielskim, pozwalając na przekazywanie różnorodnych znaczeń. Przykładowo:

’this and that’ odnosi się do różnych spraw czy rzeczy bez konieczności ich dokładnego określania,
’those days’ przywołuje wspomnienia z przeszłości, często nacechowane nostalgią,
’in this way’ sugeruje sposób postępowania,
’that’s it’ sygnalizuje zakończenie czynności lub decyzję.

Takie zwroty wzbogacają komunikację i nadają jej bardziej naturalny charakter. Dzięki nim można precyzyjniej wyrażać myśli oraz emocje w codziennym posługiwaniu się angielskim językiem.

Ćwiczenia: Opanuj zaimki wskazujące

Ćwiczenia z zaimkami wskazującymi, takimi jak „this”, „that”, „these” i „those”, mogą znacznie usprawnić ich wykorzystywanie w języku angielskim. Jedną z efektywnych metod nauki jest uzupełnianie zdań, gdzie puste miejsca wypełnia się odpowiednimi zaimkami. Przykładowo, zdanie „_____ book is on the table” można uzupełnić jako „This book is on the table„. Można również zmieniać kontekst tego zdania dla innych zaimków.

Kolejnym przydatnym ćwiczeniem jest przekształcanie zdań. Na przykład zdanie „That house is mine” można zmodyfikować na różne sposoby, używając innych zaimków:

this house is mine,
these houses are mine,
those houses are mine.

Takie zadania pomagają lepiej zrozumieć wybór zaimka w zależności od bliskości fizycznej lub czasowej.

Regularne praktykowanie takich ćwiczeń umożliwia opanowanie umiejętności rozróżniania oraz właściwego stosowania zaimków wskazujących. Jest to istotne dla swobodnego posługiwania się językiem angielskim.

This, That, These, Those w Kontekście Emocjonalnym

Wybór zaimka wskazującego może znacząco wpłynąć na kontekst emocjonalny. Zaimki takie jak „this” i „that” nie tylko wskazują na fizyczną odległość, ale również odzwierciedlają naszą emocjonalną bliskość wobec obiektu. Przykładowo, „this” używamy, gdy coś ma dla nas osobiste znaczenie lub jest nam uczuciowo bliskie. Możemy to zobrazować zdaniem: „This is my favorite book,” co podkreśla nasze przywiązanie. Natomiast „that” stosujemy w sytuacjach, gdy obiekt ma bardziej neutralne oddziaływanie emocjonalne lub chcemy się od niego zdystansować.

Podobna zasada dotyczy liczby mnogiej – zaimków takich jak „these” i „those.” Słowo „these” odnosi się do grupy przedmiotów lub osób, które są nam bliskie bądź z którymi mamy silne więzi. Na przykład: „I love these memories from our trip.” Z kolei zaimek „those” sugeruje większy dystans emocjonalny, jak w zdaniu: „Those times were challenging.”

Umiejętne posługiwanie się tymi zaimkami pozwala na precyzyjniejsze wyrażanie uczuć oraz relacji z ludźmi i otaczającymi nas rzeczami. Wybierając odpowiednie słowa, możemy subtelnie oddać nasze wewnętrzne stany oraz sposób postrzegania świata wokół nas.

Emocjonalna bliskość a wybór zaimka

Wybór odpowiedniego zaimka wskazującego może ujawnić nasze emocjonalne powiązanie z osobą czy przedmiotem. Zaimki „this” i „that” pełnią różnorodne role w związku z uczuciami.

„this” zazwyczaj sugeruje, że coś jest dla nas istotne i mamy do tego emocjonalną bliskość,
na przykład: „This book reminds me of my childhood.” w tym przypadku książka ma szczególne znaczenie,
„that” używamy, gdy chcemy mówić o rzeczach mniej ważnych emocjonalnie lub bardziej odległych w sensie uczuć.

Przydaje się to, gdy pragniemy zachować pewien dystans, jak w zdaniu: „That movie was interesting,” co wskazuje na neutralny stosunek do filmu.

Różnicę tę warto rozumieć, by lepiej wyrażać swoje emocje i tworzyć odpowiedni kontekst w rozmowie. Należy pamiętać, że wybór zaimka nie wpływa tylko na gramatykę, lecz także na subtelności komunikacji między ludźmi.

Precyzja w wyrażaniu odczuć i czynności

Zaimki wskazujące, takie jak „this” i „that”, odgrywają istotną rolę w precyzyjnym wyrażaniu emocji i działań w języku angielskim. Pozwalają one skierować uczucia na konkretne przedmioty lub sytuacje, co ułatwia zrozumienie kontekstu oraz intencji rozmówcy. Na przykład mówiąc „I feel this happiness,” używamy „this”, aby podkreślić bliskość emocjonalną z danym uczuciem. Z kolei zwrot „that anger” może sugerować większy dystans emocjonalny lub odnosić się do wcześniejszych wydarzeń. Dzięki tym zaimkom nasz przekaz staje się bardziej przejrzysty, a odbiorcy łatwiej interpretują nasze emocje i działania.