Present Simple – Budowa
Czas Present Simple to podstawowy czas teraźniejszy w języku angielskim, który różni się w zależności od typu zdania i osoby.
W zdaniu twierdzącym stosujemy prostą strukturę: najpierw podmiot, a następnie czasownik w formie podstawowej. Przykładowo: „I work” albo „They play”.
W przypadku zdań przeczących używamy operatorów „don’t” dla większości osób oraz „doesn’t” dla trzeciej osoby liczby pojedynczej. Schemat wygląda tak: podmiot + don’t/doesn’t + czasownik w formie podstawowej. Na przykład: „I don’t work”, „She doesn’t play”.
Tworzenie pytań jest również nieskomplikowane, wymaga jedynie użycia operatorów „Do” lub „Does”. Struktura pytania przedstawia się następująco: Do/Does + podmiot + czasownik w formie podstawowej? Przykłady to: „Do you work?”, „Does he play?”.
- przy zdaniach z trzeciej osoby liczby pojedynczej dodajemy końcówkę ’-s’ lub ’-es’ do czasownika,
- na przykład: „He works”,
- na przykład: „She watches”.
Te zasady są jasne i proste do zastosowania podczas konstruowania zdań w czasie Present Simple.
Budowa Zdania Twierdzącego
Zdania w czasie Present Simple są zbudowane bardzo prosto. Zazwyczaj używamy schematu: podmiot oraz czasownik w podstawowej formie, jak na przykład „I read books” (Ja czytam książki). Natomiast kiedy odnosimy się do trzeciej osoby liczby pojedynczej, dodajemy końcówkę ’-s’ lub ’-es’ do czasownika.
- przykłady to „He reads books” (On czyta książki),
- „She watches TV” (Ona ogląda telewizję),
- końcówkę ’-es’ stosuje się, gdy czasownik kończy się na -o, -ch, -sh, -ss, -x lub -z.
Budowa Zdania Przeczącego
Aby stworzyć zdanie przeczące w czasie Present Simple, wykorzystujemy operator „do” lub „does” wraz z „not„, które możemy skrócić do formy „don’t” i „doesn’t„.
- dla podmiotów i, you, we, they używamy „don’t„,
- dla he, she, it odpowiednie jest „doesn’t„.
Czasownik pozostaje w swojej podstawowej formie. Na przykład: „She doesn’t go to school on Sundays” (Ona nie chodzi do szkoły w niedziele). Pamiętaj o tej zasadzie przy tworzeniu zdań przeczących w tym czasie.
Budowa Pytania
Aby prawidłowo sformułować pytanie w czasie Present Simple, należy użyć operatorów ’do’ lub ’does’.
- operator ’do’ służy dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej oraz dla liczby mnogiej, jak w przykładzie: „Do you play tennis?”,
- natomiast ’does’ stosujemy w trzeciej osobie liczby pojedynczej, co pokazuje zdanie: „Does she like chocolate?”.
Istotne jest to, że przy wykorzystaniu 'does’, czasownik nie przyjmuje końcówki ’-s’. Schemat tworzenia pytania przedstawia się następująco: operator + podmiot + czasownik główny. Przykładami takich pytań są: „Does he work here?” oraz „Do they understand the rules?”.
Końcówki ’-s’ i ’-es’ w Trzeciej Osobie Liczby Pojedynczej
Końcówki ’-s’ i ’-es’ w trzeciej osobie liczby pojedynczej odgrywają istotną rolę w poprawnej odmianie czasowników w czasie Present Simple. Standardowo do czasownika dodajemy -s, jak w „he reads” (on czyta), ale istnieją wyjątki.
Gdy czasownik kończy się na -y po spółgłosce, zamieniamy -y na -ies, np. „study” zmienia się na „studies”. Ta reguła dotyczy słów takich jak:
- „fly” (latać) – „flies”,
- „cry” (płakać) – „cries”.
W przypadku czasowników kończących się na -o, -ch, -sh, -ss oraz -x stosujemy końcówkę -es. Przykładami są:
- „go” – „goes”,
- „watch” – „watches”,
- „mix” – „mixes”.
Te zasady są kluczowe dla poprawnej odmiany w trzeciej osobie liczby pojedynczej.
Wyjątkiem jest czasownik „have”, który ma formę nieregularną „has”. Znajomość tych zasad jest niezbędna dla zachowania poprawności językowej w codziennym użyciu języka.
