Budowa czasu Present Continuous
Czas Present Continuous w języku angielskim stosujemy do opisania działań, które mają miejsce w tej chwili lub trwają przez pewien czas. Jego struktura składa się z podmiotu, formy czasownika „to be” (am, is, are) oraz głównego czasownika z końcówką -ing.
Aby skonstruować zdanie w czasie Present Continuous, najpierw wybieramy odpowiedni podmiot. Następnie dodajemy właściwą formę „to be”:
- „am” dla „I”,
- „is” dla „he”, „she”, „it”,
- „are” dla reszty osób liczby mnogiej oraz drugiej osoby liczby pojedynczej („you”, „we”, „they”).
Na końcu dołączamy -ing do głównego czasownika.
Przykłady:
- Zdanie oznajmujące: „She is reading a book.” – Podmiot to 'she’, używamy formy 'is’, a główny czasownik to 'reading’,
- Opis aktualnej czynności: „We are watching TV.” – Podmiot to 'we’, forma to 'are’, a czasownik to 'watching’.
Warto pamiętać o zasadach dodawania -ing. W przypadku niektórych jednosylabowych lub dwusylabowych czasowników z akcentem na ostatnią sylabę, konieczne jest podwojenie ostatniej litery przed dodaniem -ing. Przykładami są 'run’ (running) i 'begin’ (beginning).
Present Continuous często wykorzystujemy w codziennych rozmowach do opisu sytuacji bieżących oraz tymczasowych zdarzeń i planów na bliską przyszłość.
Present Continuous – budowa zdania
Czas Present Continuous posiada prostą konstrukcję, opierającą się na podmiocie, formie czasownika ’to be’ oraz czasowniku z końcówką -ing. W zdaniu „She is dancing”, słowo „She” to podmiot w liczbie pojedynczej, „is” jest formą 'to be’, a „dancing” to czasownik główny w formie -ing.
W przypadku liczby mnogiej struktura nie ulega zmianie poza odmianą 'to be’. Na przykład: „They are playing”. Tutaj „They” stanowi podmiot w liczbie mnogiej, „are” to forma 'to be’, a „playing” pełni rolę czasownika głównego. Reguły gramatyczne wymagają stosowania odpowiednich form 'to be’: am (dla I), is (dla he/she/it) oraz are (dla you/we/they).
Przykładowe zdania ilustrujące użycie czasu Present Continuous to:
- „I am eating breakfast,”
- „We are watching TV.”
Każde z tych zdań prezentuje właściwe zastosowanie czasu teraźniejszego ciągłego.
Present Continuous – forma -ing czasownika
Aby poprawnie tworzyć formę -ing czasownika w czasie Present Continuous, warto pamiętać o kilku zasadach.
- zazwyczaj dodajemy końcówkę -ing do bezokolicznika: na przykład „write” zmienia się w „writing”,
- „read” w „reading”,
- gdy jednak czasownik kończy się na -e, usuwamy tę literę przed dodaniem -ing, więc „make” staje się „making”.
W przypadku jednosylabowych czasowników z układem spółgłoska + samogłoska + spółgłoska (jak w słowie „stop”), podwajamy ostatnią spółgłoskę: dlatego „stop” przekształca się w „stopping”. Podobnie jest z dwusylabowymi czasownikami z akcentem na drugiej sylabie: np. „begin” zamienia się w „beginning”.
Znajomość tych reguł jest kluczowa dla poprawnego tworzenia formy -ing i pozwala unikać błędów ortograficznych przy używaniu czasu Present Continuous.
Present Continuous – tworzenie pytań
Aby tworzyć pytania w czasie Present Continuous, stosujemy inwersję, czyli zamianę miejscami podmiotu i operatora ’to be’. Kluczowe jest, by operator znalazł się przed podmiotem. Pytanie ma strukturę: (słowo pytające) + operator ’to be’ + podmiot + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania.
Przykładami mogą być: „Are you watching TV?” lub z użyciem zaimka pytającego: „What are they doing?” Pytania otwarte rozpoczynamy od słów takich jak:
- „who?”,
- „what?”,
- „where?”.
Dzięki temu komunikacja w języku angielskim staje się bardziej precyzyjna.
Present Continuous – tworzenie przeczeń
Aby tworzyć zdania przeczące w czasie Present Continuous, powinniśmy stosować określoną strukturę.
- zaczynamy od użycia odpowiedniej formy czasownika „to be” (am, is, are),
- a następnie dodajemy „not”.
- przykłady to: „I am not working”, „She is not eating”, „They are not playing”.
W codziennych rozmowach często używa się skrótów takich jak „isn’t” czy „aren’t”, co sprawia, że wypowiedzi brzmią bardziej płynnie i naturalnie. Dzięki temu łatwiej jest zapamiętać oraz stosować tę konstrukcję na co dzień.
