Naturalne starzenie skóry przebiega inaczej u obu płci, dlatego zabiegi odmładzające zawsze wymagają indywidualnego podejścia. Struktura tkanek, rysy, grubość skóry i sposób, w jaki z czasem zmieniają się proporcje twarzy, wpływają na plan zabiegu oraz oczekiwane rezultaty. Sprawdź, czym różni się lifting twarzy u kobiet i mężczyzn, również w zakresie oczekiwań wobec efektów.
Różnice anatomiczne a plan zabiegu
Podstawowa rozbieżność wynika z budowy tkanek. Skóra mężczyzny jest grubsza, mocniej unaczyniona i ma bardziej zwartą strukturę kolagenu, co wpływa na sposób jej odwarstwiania oraz zakres pracy z głębszymi warstwami. U kobiet skóra jest cieńsza, elastyczniejsza i delikatniej związana z podłożem, a tkanka tłuszczowa w policzkach ma inny rozkład. Wymaga to ostrożniejszego podejścia przy manipulacji strukturami środkowej części twarzy. Różnice dotyczą także przebiegu włosów na skroniach i linii zarostu – u mężczyzn trzeba zachować naturalne proporcje, aby nie zmienić położenia mieszków włosowych i nie zaburzyć wyglądu brody.
Oczekiwania dotyczące efektów – subtelność kontra wyrazistość
Kobietom najczęściej zależy na wygładzeniu i poprawie jędrności, ale w sposób, który nie zmieni ich rysów twarzy. Z tego powodu lifting twarzy u kobiet bywa bardziej rozproszony. Obejmuje rejony od skroni po żuchwę, łącząc delikatne podciągnięcie z wygładzeniem.
Mężczyźni oczekują natomiast efektów widocznych przede wszystkim na dolnej partii twarzy. Chodzi o zarys żuchwy, likwidację tzw. chomików i napięcie skóry szyi. Zabieg często wymaga mocniejszego pociągnięcia tkanek w osi pionowej, jednak wciąż efekt musi być naturalny – nadmierne uniesienie łatwo zaburza proporcje.
Lifting twarzy a różne wzorce starzenia
Tempo i kierunek opadania tkanek zwykle są odmienne dla obu płci. Kobiety szybciej zauważają zmiany w okolicy policzków i pod oczami. Przez to często stosuje się u nich techniki łączące klasyczny lifting twarzy z odmładzaniem jej środkowej części. U mężczyzn problemem jest zwykle utrata ostrości w dolnych partiach. Dlatego lekarze stosują metody koncentrujące się na:
ujęciu żuchwy i szyi,
redukcji wiotkości podbródka,
stabilnym podniesieniu SMAS bez zmiany mimiki.
Techniki operacyjne – co różni podejście do kobiet i mężczyzn?
Same nacięcia i ogólne założenia operacji są podobne, lecz różni się sposób prowadzenia cięć oraz wektor uniesienia tkanek. U kobiet nacięcia można łatwiej ukryć we włosach, podczas gdy u mężczyzn trzeba brać pod uwagę linię zarostu. Przesunięcie skóry zbyt blisko ucha grozi zaburzeniem naturalnego kierunku wzrostu włosów. Ważny jest również dobór wzmocnienia tkanek. U kobiet stosuje się delikatniejsze formy repozycji, u mężczyzn – mocniejsze zakotwiczenia, które radzą sobie z cięższą skórą i większą masą mięśniową.
Różnice w rekonwalescencji
Po zabiegu kobiety zwykle szybciej zauważają wyraźne efekty, ponieważ ich skóra szybciej się goi i wolniej puchnie. Mężczyźni mają skłonność do większych zasinień, a ze względu na silniejsze ukrwienie gojenie bywa dłuższe. Dobrze sprawdzają się chłodne okłady i ograniczenie aktywności fizycznej w pierwszych dniach. Tym sposobem nie zwiększa się przepływ krwi. Lifting twarzy wymaga również odpowiedniej pielęgnacji. Golenie może podrażnić skórę, dlatego u mężczyzn zaleca się odpuszczenie tej czynności do momentu, aż rany będą w pełni zamknięte.
Czy efekty różnią się wizualnie?
Tak, ale nie ze względu na technikę samą w sobie, lecz na proporcje anatomiczne. U kobiet efektem ma być miękkość i harmonia, a u mężczyzn – wyraźnie podkreślony kontur. Prawidłowo wykonany zabieg nie zmienia charakteru twarzy, jedynie przywraca jej naturalny wygląd sprzed kilku lat.
Lifting twarzy to procedura, którą można precyzyjnie dopasować do potrzeb obu płci. Różnice w budowie skóry, oczekiwaniach i kierunkach starzenia sprawiają, że lekarz musi indywidualnie planować zakres korekty. Efektem jest odświeżony wygląd zachowujący naturalne proporcje – niezależnie od tego, czy zabieg wykonuje się u kobiety, czy u mężczyzny.